Little baby blue

W tym tygodniu dotarl do nas dwu letni staffik, sunia, wygladala jak szczeniak ok 5 miesiaca ale po zebach rozpoznano ze ma 2 lata. Wiekszosc pieskow z ktorymi mamy do czynienia z powodu dlugiego siedzenia w boksie jedyne co chce robic to spacerowc, biegac , bawic sie. Natomiast ten przypadek, dodam ze najslodszy jaki widzialam, chcial sie tylko przytulac i dawac buziaczki. Zrobilo na mnie bardzo duze wrarzenie jak bardzo laknal blizkosci, bardzo duzej blizkosci. Najlepiej to by caly czas siedzial na kolanach obiety ramionami, z mozliwoscia lizania co jakis czas twojej szyi, czy podbrudka. Kochana sunia, a oto filmi z nia.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=wGy-7ADBg6M

 

Takze dla osob zainteresownaych adopcja czy wolontariatem w schronisku, znalazlam ciekawy artykol na cafeanimal.pl  Jakie sa psy ze schroniska?

Musisz mieć dużo większą wiedzę o psach niż przyszły właściciel szczeniaka z normalnej hodowli. Czworonogi po przejściach wymagają specjalnego podejścia. Jakiego?

Przyprowadzenie psa ze schroniska do naszego domu wymaga specjalnych przygotowań, głównie z zakresu zdobycia wiedzy na temat psów po przejściach. O tym, że dla takiego czworonoga musimy być dwa razy bardziej czuli chyba nie trzeba pisać, ale warto poznać trzy główne grupy psich postaw. Zapoznanie się z tymi charakterystykami pomoże nam lepiej zrozumieć psie zachowanie i pomóc pupilowi w zaadaptowaniu się do nowych warunków.

Prymus to typ psa, który wygląda jak kotek z II części filmu „Shrek”. Całym sobą stara się powiedzieć „weź mnie a będę Twoim najlepszym przyjacielem”. Ten typ charakteryzuje ogromna potrzeba bliskości i bezpieczeństwa. Jest ona tak silna, że psy te zrobią wszystko, byle tylko wydostać się ze schroniska. To najbardziej wrażliwa grupa psów, które nie radzą sobie z samotnością i opuszczeniem, szczególnie wtedy, gdy wcześniej dostawały oznaki czułości i miłości. Pieski te desperacko skaczą na siatkę, witają każdego przyjaźnie, nastawiają się do pogłaskania, szukają kontaktu z człowiekiem. Zwykle z tego typu psami nie ma dużych problemów wychowawczych, chociaż zgodnie z zasadą „co nie jest zabronione jest dozwolone” – w rękach mniej konsekwentnych przewodników mogą „wleźć na głowę” i stać się prawdziwym utrapieniem. Dlatego bardzo ważne jest ustalenie w rodzinie zasad, jakie będą od początku obowiązywać i ich przestrzeganie. Pies będzie się czuł doskonale, gdy wie, czego od niego oczekujemy i gdzie są postawione granice.

Stoik to w przeciwieństwie do prymusa bardzo powściągliwy typ. Pies z tej grupy jest obojętny i wręcz „wyniosły” wobec ludzi. Nie skacze na siatkę, nie wita się wylewnie, nie usiłuje zwrócić na siebie uwagi. Może to być spowodowane tym, że wiele złego w życiu przeszedł i jego zaufanie do ludzi zostało naruszone. Tak jak człowiekiem, powoduje nim zrezygnowanie, bezradność i złość na swój ciężki los. Pies taki jest psychicznie słabszy od pierwszego typu i źle się czuje w hałasie jaki robią inne psy. Biorąc pieska z tej grupy musimy być bardziej uważni, gdyż będzie on śledził każdy nasz ruch w obawie przed dostaniem kolejnej dawki cierpienia. Pierwszym zadaniem nowego właściciela będzie zapewnienie psu poczucia bezpieczeństwa i odbudowanie zaufania. Praca z takim psem jest trudniejsza niż z psem pierwszego typu, ale daje ogromną satysfakcję.

Osika to tzw. „boidudek”, jest lękliwy i wystraszony. Bywa, że próbuje ze strachu atakować zbliżających się ludzi, dlatego musimy nauczyć się interpretować takie zachowanie, aby nie odbierać go jako agresji bezpośrednio w naszą stronę. Świat jest dla osiki przerażający, a pobyt w schronisku to prawdziwe piekło. Jego psychika jest tak delikatna, że każdy nowy bodziec może być odbierany jako zagrożenie i sygnał do obrony. Ten typ psa może sprawiać dużo kłopotów, ponieważ praca z nim wymaga dużej cierpliwości, wyrozumiałości, zrozumienia psiej psychiki i potrzeb, oraz doświadczenia. Nieraz nie udaje się w pełni zresocjalizować takiego psa i do końca będzie on nieufny wobec obcych i lękliwy. Może też prezentować zachowania obsesyjne i bardzo przeżywać samotność, gdy będzie zostawiony sam, nawet na krótką chwilę. Zanim zdecydujesz się przygarnąć psa tego typu, zastanów się czy jesteś w stanie podołać obowiązkom opiekuna tak szczególnie wymagającego zwierzaka.

Tak wiec pewnie spytacie czy praca w schronisku jest latwa? nie jest, nie chodzi o szczekanie, specyficzny czasem zapach czy ochote wziecia kazdego z osobna do domu. Gdy widzimy te smutne , czasem przerazone oczy przelamuje sie cos w tobie, okruchy leca az do samego serca, wiesz ze to co robisz jest warte poswiecenia twojego czasu, energii, a czasami takze pieniedzy. Moje schronisko jest organizacja charytatywna i jedyne pieniadze jakie pozyskuje sa z  darowizn na rzecz schroniska. Kiedy nastepnym razem zobaczycie koszyk w supermarkecie zbierajacy karmy/przysmaki dla psow w schronisku , wrzuc cos od siebie, i w taki czy inny sposob pomoz pieskom ze schroniska, ktore tak samo jak psy majace domy zasluguja na druga szanse i duzo ciepla i milosci. Ja staram sie zapewnic im to drugie w dlugiej drodze do nowego zycia, do nowego domu.